TDS, toplam çözünmüş katılar anlamına gelir. Adından da anlaşılacağı gibi, TDS test cihazları, kullanıcıların sıvıyı buharlaştırma ve artık elementleri tartma zahmetine girmeden bir sıvı veya çözelti içinde çözünen iyonize katıların miktarını değerlendirmelerine olanak tanır. H2O’nun (saf suyun) TDS değeri sıfırdır- başka bir deyişle, saf suda elektrik yükü olan çözünmüş elementler yoktur. İyonize katılar suyun elektrik iletkenliğini (EC) artıracağından, TDS miktarı, EC seviyelerini ölçen bir elektrik akımı kullanılarak ölçülür.
TDS test cihazları ve genel olarak TDS hakkında birçok yanlış anlama vardır. Sudaki TDS hakkında daha az bilinen beş gerçeği özetledik.
1 TDS değeri suyun sağlıklı ya da sağlıksız olduğu anlamı çıkar mı?
Birçok kişi TDS’yi düşündüğünde, kanalizasyon ve akış gibi su kirleticilerini düşünür. Ancak TDS, doğası gereği evrensel olarak güvenli veya güvensiz değildir. ABD Çevre Koruma Ajansı (EPA), güvenli içme suyunda izin verilen maksimum TDS seviyesini milyonda 500 parça (ppm) olarak şart koşar. Bununla birlikte, bir su örneğinin 500 ppm’nin altında bir TDS değerine sahip olması, tüketilmesinin güvenli olduğu anlamına gelmez.
TDS test cihazları suda çözünen elementlerin miktarını ölçebilse de TDS testi tek başına bu elementlerin ne olduğunu belirleyemez. Bu nedenle, TDS testi genellikle sıcaklık, iletkenlik, tuzluluk ve pH gibi diğer faktörleri de kontrol eden daha sağlam bir su kalitesi izleme stratejisinin parçası olarak hizmet eder.
2. Tüm TDS test cihazları aynı kalite de doğru ölçüm yapar!
Suda çözünen herhangi bir elementin elektrik yükü olmasına rağmen, tüm TDS test cihazları zayıf iletken olan elementleri hesaba katacak şekilde tasarlanmamıştır. Yağlar ve bazı farmasötik kimyasallar gibi elementler zayıf elektrik iletkenleri olabilir. TDS test cihazınız çok düşük EC’yi tespit edemiyorsa, resmin tamamını görmüyor olabilirsiniz. TDS okumalarını “güvenli” olarak yorumlamadan önce, test cihazınızın EC hassasiyetine baktığınızdan emin olmanız gerekiyor.
TDS
3. Sert suyu tanımlamak için TDS test cihazları kullanılabilir.
Daha önce sert su kullandıysanız (genellikle magnezyum ve kalsiyum gibi yüksek mineral seviyelerine sahip su), o zaman yüksek TDS seviyesine sahip su kullandığınızı düşünün. Önemli ölçüde sert su giderlerde, duşlarda, lavabolarda, tuvaletlerde ve daha fazlasında sert, kabuklu mineral birikintileri bırakır. Hoş olmayan bir tada sahip olabilir, ciltte tahrişe ve kuruluğa neden olabilir, boruları ve suya bağlı cihazları aşındırabilir, giderleri tıkayabilir ve giysilerin temizlenmesini zorlaştırabilir. TDS test cihazları, suyun “sertliğini” veya “yumuşaklığını” ölçebilir ve ev sahiplerinin buna göre planlama yapmasına yardımcı olabilir.
4. TDS testinin birçok uygulaması vardır.
TDS test cihazlarıyla ilgili makaleler, su güvenliği dedektörleri olarak faydalarına ve tuzaklarına odaklanma eğilimindedir, ancak bu sadece bir uygulamadır. TDS’yi ölçmek bilimsel, tıbbi ve çevresel araştırmaların önemli bir parçası olabilir ve su ürünleri yetiştiriciliği, yenilenebilir enerji araştırmaları, hidrolik kırma, yiyecek ve içecek üretimi ve diğer birçok alanda uygulamaları vardır.
5. Yüksek organik TDS seviyeleri, kaplıcaların çevresinde kireçtaşı oluşumundan sorumludur.
Kaplıcalara gittiyseniz (birçok kaplıca aynı), suda belirli çözünmüş katıların ürettiği doğal etkilere tanık olmuşsunuzdur. Sarımsı, paslı renkli kireçtaşı, son derece yüksek organik TDS seviyelerinin sonucudur. Sıcak su yeryüzüne yukarıya doğru zorlandığında, yerkabuğunun derinliklerindeki kireçtaşı katmanlarını çözen bir karbonik asit oluşturur. Kaplıca suyu sonunda hava ile temas ettiğinde, CO2 salınır ve çözünmüş kireçtaşı tekrar katı bir mineral birikintisine dönüştürülür.
TDS okumalarının nasıl yorumlanacağı ve TDS test cihazlarının nasıl kullanılacağı hakkında daha fazla bilgi için, seçtiğiniz test cihazının benzersiz özelliklerini ve uygulamalarını araştırdığınızdan emin olun.
“Sudaki TDS Hakkında Bilinmeyen 5 Gerçek” ile ilgili yorum;